İyi şeyler yazmak istiyorum.
Tanrım! Bu nimetinde yeşili içselleştirmek istiyorum…
Ama yapamıyorum.
Zihnimde odalar,
Odalardan dışarı acıyı atamıyorum.
Bu yüzden odama giren güneşi istemiyorum.
Gün, gülecekse, tebessümü hepimize yağmalı.
Gözyaşında belirsizleşen bir çocuk,
Doğan güneşe varabilir mi?
Ben bir şeye varıyorum.
İnsana ve biçimine.
Tanrım! Bu nimetinde topluma ben yağmak istiyorum.
Güzel günlerin, rüzgarında yapraklar,
Yaprakların tarihinde insanların adaleti.
Yapay üretimin mağduru kardeşlerim.
Biliyorum.
Ruhunuz yamalı.
Acının zanaatı haliniz.
Doğ şimdi güneş!
Bizi en çok sen kandırırsın.
Zengine doğup,
Bizi umutlandıran güneş:
Biz; karda tipinin,
Yağmurda dolunun emanetiyiz.
Işığına gülmeyeceğiz!
Umut AKALIN
buleyliicin@gmail.com
Ağzınız şeker bal yesin
nev baharda tatlansın
yüreğiniz acıyı unutsun
güneş
doğsun haneniz nurlansın
Bu yüzden cümlesine hala takılıyor olsam da şiir harikaydı ?