Heba Yorucu ve aşağılayıcı geçen mesai saatlerinin ardından, zincirlerimi bir günlüğüne bırakabildiğim sıcak ve nemli bir İzmir sabahına uyandım. Eski Foça’ya gidip biraz kafa dinlerim diye çıktım evden. Metroya doğru giderken benden ilerde yürüyen yirmili yaşlarda bir genç, önüne çıkan kediye bir tekme sallamaya çalıştı ama kedi tekmenin hedefi olmaktan kurtuldu. Ardından yürümeye devam ederken, boğazından höykürerek yere kocaman bir ...

Kalan: Doru Atın Terkisi Köyün içinden tozu dumana katarak koşuyordu çocuk. Ellerini iki yana açmış, önündeki rüzgârı da kovalıyor gibi koşuyordu. Kan ter içinde gelip kapının önünde durdu. Üstünde kışın annesinin ördüğü enine yeşil ve kırmızı çizgili kazak var. Kolları dirsekten yıpranmış ipleri yer yer dışarı fırlamıştı. Kısa saçlarının altından terden ıslanmış alnındaki damarların atışı görülüyordu. Pantolonun kısa paçasının altında ...

Kadınlar, Kadınlara Seslendi! Leyli Sanat ailesi olarak geçtiğimiz günlerde çıktığımız çağrıya ses veren tüm kadınlara çok teşekkür ederiz. Bu güzel yazıları ve videoları hazırlayan kadın dayanışmacılara sevgilerimizi iletiyoruz. Unutmayın, birlikte güçlüyüz. Ve siz, bu sesleri işiten, okuyan kadınlar, yalnız değilsiniz. Tüm kadınlar yanınızda yürüyor. “25 Kasım Dünya Kadına Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü” kapsamında Leyli Sanat Platformu’nun dayanışma çağrısını görünce ...

Dayanışma Filmlerini Tanıyalım Leyli Sanat Platformu’nun sinema sekmesinden bir kez daha merhaba sevgili sinemaseverler. Başlıktan da anlayacağınız üzere platformumuzun aylık konularına sinema penceresinden bakmaya bu yazımda da devam edeceğim. Tıpkı geçen ayki “adalet” başlığı gibi “dayanışma” da sinemanın ilgi alanına sıkça giren bir olgu. Dayanışma hâlindeki kitleleri, yardımseverleri, iyiliği karşılıksız bırakmayan ya da karşılıksız iyilik yapan insanların hikâyelerini seyretmeyi seviyoruz, ...

Pazar: Bir Ticaret Masalı Film İncelemesi Filmi seyretmemin üzerinden 3 gün geçti. İzmir’de yaşanan depremin ardından izledim. O zaman söze başlasaydım eğer daha mı iyi olurdu diye düşünmeden edemedim. Çünkü depremle alakalı önceden bu kadar yoğun hissetmediğim bir duyguyla baş başa kalmıştım. (Gerçi bir de Tanrı vardı yukarıdan beni izleyen.) O duygu benim zihnimi zorluyor hâlâ. Birilerinin acısına bakıp kendi ...

Barış ve Hasret Şehirdeki tüm rüyaları barut kokusu sarmış Ben, ruhumun karanlığına mavi sesinle uyanmıştım Sesin yırtmıştı dipçik korkusunu Yitirilmiş tüm fiiller yeniden yaratılmıştı Sesin barıştır demiştim Gece karanlığını Saçlarının kızılına terk etmiş Çelik halatlı savaş araçları saçlarına dolanmış Payımıza düşen sabahı beklemişlerdi Saçlarına barış tutunur demiştim Adın, gökyüzü sofrasının en bereketli yağmuruydu Duyan bütün tanrılar kendinden vazgeçmişti Yerlere çaldıkları ...

Ruhum Yalnızım, Rüyamda hep karıncalar görüyorum. Karıncalar grup hâlinde gezerler. Belki de yalnızlığımızda Karıncaları görme sebebimiz budur. Bazen tırnaklarımın ucu midemi kaşıklar, Bazen midem tetikler. Bazen dizlerimin içine girmiş rüzgâr gibi canım acıyor. Jilet gibi keskin bir gecede nefes almakta zorlanıyorum. Bazen dil ağrısı çekiyorum, Kramplaşmış gibi. Yürümek istediğim yollarda yürüyorum. Üstümde gökyüzü ve ağaçların saçı, O an boynuma kramp ...

Period. End of Sentence. Film İncelemesi Kısa belgesel film dalında Oscar kazanmış olan bu film, kadınlar için son derece doğal olan reglin Hindistan’ın bir bölgesindeki kadınlara yaşattığı zorluklar ve bu zorluklar sonucu ortaya çıkmış Ped Projesi hakkındadır. 2018 yılında Rayka Zehtabchi[1] yönetmenliğinde ve birçok farklı sponsor desteğiyle Hindistan’ın Hapur bölgesinde çekilmiştir. Ped projesi Oakwood Lisesi’ndeki bir İngilizce öğretmeni ve onun ...

Kıymık Bizans’ın son dönemleriydi, imparatorluk neredeyse 100 metrekarelik bir alana çekilmişti. Artık binlerce yıllık devletin ölümü bekleniyordu. Zaten siyasi manevralar sayesinde yeteri kadar yaşamıştı. İmparatorluk her şeyi ile kokuyordu. Aya İrini Kilisesi’nin bile kubbesinden somurdanmalar geliyordu. Böyle bir dönemde kıymık; o günkü adıyla Konstantiniyye, günümüz adıyla İstanbul’un Galata’sının açık su giderlerinin birinde aşağıya doğru suyun üzerinde akıyordu. Kaçıncı açık giderden ...

Cesareti Bulaştırmak Yaşamda kendimizi yalnızlığa ne kadar alıştırsak da, yalnızlığımızla güçlü durmaya çalışsak da, “başka kimseye ihtiyacım yok” desek de uzatılan tek bir el, güç katar bize ve daha sıkı sarılırız hayata. En zor zamanda yanındakine derdini anlatmak, başını dizine koyup ağlamak güçsüzlük göstergesi değildir. Veya bir başkasının derdiyle hemhal olmak, ona ağlayabileceği bir diz uzatmak, başını yaslayabileceği bir omuz ...

BEN Ben insanlardan uzağım. İnsanlar benden çok uzak. Hayatın çok gerisindeyim. İçimde hep bir boşluk, bir yanım hep eksik. Yaşanmamış duyguların eksikliği. Kalabalığın içinde gizli bir yalnızlığa terk edilmişim. Herkese hor görünüyorum. Kendime bile hor görünüyorum. Aklım; yalnızca hayal kurmakta marifetli, yaşamak için beceriksiz adeta. Her an şeytanla mücadele içindeyim. Yüreğimin sesi kısık, duyamıyorum. Hayatın şatafatı duygularımı kabartıyor, yenik düşüyorum. ...

The Nightmare In the terrible dream last night I was full of unbridled rage To one that is among my love ones It felt like it lasted for hours I wonder where these nightmares come from And why they torments me It is terrible to realize That my brain Is not always my friend *** Kâbus Dün geceki korkunç rüyamda ...

Adalet Hâlinde Bu Şiir Ay doğunca sırayla kavrulan dağlardan, Hırpalanır incecik ve tiz bir ağıt. İçince şu yarım kaostan, Büzüşür mutlaka ömür yanımız. Renkli dramaya karıncalı gökyüzü, Çiğ yüzlere “Pat!” diye bir tokat sesi çoğunluktan, Çift gözlere dar ağaç konulu pandomim, Bir konuşsa belki adalettir. Dışarıda mekaplı mektepliler, Dışarıda o sıcacık kan çanakları. İçerideler avuntuyla döllerini kurutmuş soğuk benizliler, İçerideler ...

Sinemanın Adaleti ve Katarsis Bir kez daha selamlar sevgili sinemaseverler. Platformumuzun bu ayki konusu malumunuz, adalet. Konunun kendisi bir sinema nesnesi sayılabilir aslında, hatta birkaç janrın kökeni olduğunu bile söyleyebiliriz. Mahkeme filmleri, suçlu/suçsuz insanların hapishane hayatı veya kaçışları, kendi adaletini sağlayan zengin yarasalar, kahraman polisler vesaire ana fikirlerinde adalet sözcüğünün kaçınılmaz şekilde geçeceği türlerden bazıları. Ama adaletin sinemada bir kavram ...

Giderler Beynimin caddelerinde başıboş kalır sokaklar Aklımın ücra köşelerinde yeşeren umutları bırakıp Koşar adım uzaklaşır bu şehirden Kalanlar ki Karanlık gecenin ardından bakarlar Giderler Gök masmavidir Sokaklar zifiri Boşluğa bırakmışsındır ansızın her şeyi Bir gelmişsindir bin gitmişsindir kendinden Gözlerin hep arar gideni Gözlerin Ufukta sahipsiz bir imge şimdi Giderler Kadıköy sakindir henüz Sessiz bir güne uyanmışsındır Kâğıt kalem masanın üstünde ...

Chronicle of a Summer Film İncelemesi “Aktörler olmadan yapılan bu film, zamanlarının bir kısmını gerçeğin filme alınmasını hedefleyen bir deneye ayıran insanlarca yaşanmıştır.” Chronicle of a Summer filminin giriş cümlesi ya da belgeselin bir başka tanımı. Belgeselin çekilme aşamalarını bir deneye dönüştürmek, bununla kalmayıp bu deneyin “yaşandığını” söylemek. Peki ya gerçeğin filme alınması ne anlama geliyor? Yazmak istediğim, asıl olarak ...

İlkin Ana’nın Heybesi “Varlık kadar var idik. Hiçlik kadar da sonsuz… Varlıktan geçmeyen, hiçliğe erişemez.” İlkin Yüksel Çağlayan (1978-) Her gün aynı yerden geçip beton bloklardan taşan insan kokularına karışıyoruz. Hislerimizi dahi duymuyor ve bütünüyle teslim oluyoruz, şehirlerin görgüsüz kalabalığına. İnsan kokusu sinmiyor artık havaya. Hava eskisi kadar düşünceli ama insanlar milenyumun bozuk oyuncakları kadar gaddar. Tam da bu gerçeğin ...

-Nerelisin? +Dünyalıyım! İki sene önce Sığınmacılar ve Göçmenlerle Dayanışma Derneği’nde staj yaparken, tercümanlık yapan ve başka bir ülkeden gelen arkadaşa nereli olduğunu sordum. Amacım sohbet etmek idi, hiçbir kötü niyetim yoktu. Ancak hiç beklemediğim buruk bir gülümsemeyle hiç beklemediğim bir cevap verdi: -Dünyalıyım. Yüzünde garip bir ifade vardı. Bu gülüş “Neden herkes bana nereli olduğumu soruyor, neden ön yargı ve ...

Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile Film İncelemesi Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile filmi, Amerika’nın en çok ses getiren lakin en az popüler seri katillerinden birisi olan Ted Bundy’nin uzun süreli sevgilisi Elizabeth Kendall’ın The Phantom Prince: My Life with Ted Bundy başlıklı kitabından uyarlanmıştır. Fakat Ted Bundy hakkında bunlarla da sınırlı kalmayan birçok belgesel bulunmaktadır. Yönetmen koltuğunda Joe ...

Éric Rohmer Sinemasına Giriş: Altı Ahlak Hikayesi  Éric Rohmer, Fransız Yeni Dalga sinemasının Godard ve Truffaut ile en önemli temsilcilerinden biri. Kullandığı teknik ve biçimden dolayı zaman zaman Fransız Yeni Dalgacılara ters olarak adı geçmesine rağmen filmleri konu olarak Yeni Dalga sinemasına dahil edilmektedir. Doğru tanımını yapmayı oldukça zor olarak gördüğüm bu akım, Fransız sinemasında örgütlü bir hareket olarak nitelenmemekle ...

Bu Nasıl Bir Özgürlük? “Mutluluğun sırrı özgürlüktür. Özgürlüğün sırrı cesarettir.” Tukidides Hiç kapitalizm ve özgürlük arasında bir ilişki olabileceğini düşündünüz mü? Elbette ki düşünmüşsünüzdür. Kuşkusuz kapitalizm günümüzde hâlen varlığını güçlü bir şekilde sürdüren bir sistemdir. Kendisiyle birlikte yaratmış olduğu ve sürekli olarak yeniden üretim ile çağın dinamiklerine ayak uydurduğunu hepimiz biliyoruz. Bunu her ne kadar ekonomik bir zeminde kullanıyor gibi ...

Der Himmel über Berlin (Wings of Desire) Film İncelemesi *Spoiler içerir. Çocuk henüz çocukken şu sorulara sıra gelmişti: Neden ben benim de sen değilim, Neden buradayım da orada değilim? Zaman ne zaman başladı ve uzay nerede bitiyor? Güneşin altındaki yaşam sadece bir rüya mı? Gördüklerim, duyduklarım, kokladıklarım sadece dünyadan önceki dünyanın bir görüntüsü mü? Gerçekten kötülük var mı? Gerçekten kötü ...

Karanlığa Teslim Elleri hâlâ ellerimdeydi. Yanımızdan geçenlere aldırmadan duruyorduk. Bir an gözlerimiz birbirine değdi, Gözler yalan söylemez derler. Gözleri de son derece ciddiydi. Bir şey saklıyor gibiydiler. Bana eskisi gibi bakmıyordu. Her zamankinden daha ıslaktı gözleri. Bıraksa, gözyaşları damlayacaktı dudaklarına kadar, Ama yapmadı, bir anda dudakları ve elleri Titremeye başladı, kırmızı dalgalar yayıldı dudaklarında. Durduramadı, ısırdı dudaklarını. Sonra elleri huzursuzlandı. ...

Giden: Muhacir “Hikayelerin en güzel yüreği Hamdi ÜLKER kardeşimin anısına…” Elindeki son bohçayı da kağnının üzerine koydu. Birkaç elbise, bir iki kap kacak ve yol boyunca yetip yetmeyeceği belli olmayan biraz yiyecekti bütün yükleri. Hasan, öküzleri koşmak için kağnının koşum baş tarafını havaya kaldırıp altına değnek yerleştirdi. Az ilerde, yerde yatan öküzleri masta ile dürtüp kaldırdı. Öküzler görevlerini ezberlemiş gibi ...

Judgment at Nuremberg Film İncelemesi Merhaba, siyah-beyaz filmler dönemine hoş geldiniz. Zaman makinemiz 1948 Almanya’sının Nuremberg şehrine iniş yapmıştır. Dünya savaşları sona ermiştir. Ve artık adaletin, savaşın sorumlularını cezalandırması gerekir. İzleyip görelim. Amerikalı bir hâkim olarak bu yargılamayı gerçekleştirmek için Almanya’ya yeni geldik. Klasik bir Hollywood anlatı yapısına sahip bir giriş gibi değil mi? Savaştan büyük bir darbe alarak yıkıma ...

Kan kokusu sinmiş sokaklara, Öyle acı damlatıyor kalemim. Ters düz giden işler yığını, Göğü aydınlatıyor sokak lambaları. Ayakkabıların burnu kırmızı boyalı, Masada bir düzine kağıt, Dosyaların arasında kan lekeleri var. Simsiyah bir şeytan geçiyor gözünden, Yükseliyor göğe doğru günahları, Ellerinde gözleri kapanmış bir kızın saçları, Ağır gelir omuzlarına Masumiyet karinesi. İçindeki kalleş hayvanın Başını kaldırmaya utanmalı. Aynalar çatlamalı muhakkak, Çirkinliğine ...

Milyonlarca insanı savaşlara sürükleyecek kadar özgür olan bir sınıfa karşı intihar etme özgürlüğüne sahip milyonlar! Bütün toplumsal hareketlerin özgürlük şiarıyla harekete geçtiğini biliriz ancak özgürlük kavramı, yönetici sınıftan devlet otoritelerine kadar her kesimde üzerine basılarak belirtilen bir kavramdır. Che Guevara’nın “Özgürlüğün en büyük düşmanı halinden memnun kölelerdir.” sözünü ele aldığımız zaman otoritelerin neden özellikle özgürlük kavramı üzerinde durduğunu anlayabiliriz. Halinden ...

Genel Bakış Kimleri yabancı diye görüyorsunuz? Mesela metroda hiç konuşmadığınız hatta göz göze gelmek istemediğiniz onlarca insan, sizin için yabancı mı veya akşamüstü dolaştığınızda yanınızdan geçen insanların yüzleri size tanıdık geliyor mu? Bu insanlar çoğu kimse için yabancı kategorisine giriyor. Bahsettiğim durumlar için yabancılık kavramı tanımlanabilir. Mesela, kendileriyle hiçbir şey paylaşmadığımız insanlar bizim için yabancıdır. Bu tanımlama görünüşte çoğu durum ...

Takvimler aralık şarkılarını çalmaya başladı. Ak dumanlar üstünde. Ölü bir adam yatıyor. Kar, ayaz, don… Sağ bileğinde zaman durmuş, ya dokuz ya on. Kimsecikler yok soğuk et parçasının yanında, Sessiz rüzgarlarla fısıldıyor ayazın türküsü. Aralık, ayların en kötüsü. Bir sokak lambasının altında, Süzülüyor kar taneleri gökten. Bir karga geldi naaşın yanına, Bakışları değdi adamın alnına. Ezgin sözlerle konuşmaya başladı: “Ben ...

Elbet bu günler bitecek Elbet ellerimize doğacak güneş Elimiz kolumuz bahar olacak Gül kurumayacak Çiçek solmayacak Ve umarsız güneşin ardından Günebakanlar dimdik duracak Bu devran dönecek elbet İlkbahar gelecek yüreklerimize Kırağı üşütmeyecek kayısı çiçeğini Akşam erken inmeyecek köylerimize Ve çocuklar Daha sıkı sokulacaklar Taşlı tozlu sokağın kucağına Elbet sarılacağız yeniden Yeniden kucaklayacağız bekleneni Sönecek bütün kuytuların çoban ateşi Gözü yolda ...

Sevgilim, sana bu mektubu üçüncü ve son kez geldiğim Van’dan yazıyorum. Bir yasın ve ihanetin ardından terk ettiğim şehrine, bu defa şen olmak için geliyorum. Nikah şahidi ya da mutlu olacak iki kişinin mutluluğunu onlarla taşımaya geliyorum. Derimin içinden ve üzerinden sıyrılan eşiklerden topallayarak geldim. Hâlâ yürüyor ve hâlâ kokuna benzeyen şehrinde seni arıyorum. Şunu bilmeni isterim ki yaşamım; beni ...

Seni gördüğüm zaman, Cümlelerim kendiliğinden tamamlanır. Zihnimde, kalbimde, İçimde ve her yerimde, Adını bilmediğim, Kokusunu hissedemediğim Bir ‘aşkın kızıltısı’ yankılanır. Şimdi, Hangi sokak sana çıkar? Yolunu bilmediğim Ve sonuna kadar çekindiğim. Bakışları ile Ay’ı kıskandıran kadın, Sana hangi dize layıktır? Şimdi sana hangi şarkı yazılır? Elleri gökkuşağı kokan kadın, Senin dokunduğun her yer yanar. Alevler içinde kalmış, Affedilmeyi bekleyen bir ...

In Danger and Deep Distress, the Middleway Spells Certain Death, MUBI Türkiye’nin bu sene hazırladığı 20 filmlik Locarno Film Festivali seçkisinde yer alıyor. Yönetmenliğini Edgar Reitz ve Yeni Alman Sineması’nın öncü isimlerinden Alexander Kluge’nin yaptığı film, dönemin Batı Almanya’sına -ve spesifik olarak Frankfurt’a- dair mekansal bir analiz sunarken iki farklı kadının bu şehirdeki yaşamlarına odaklanıyor: farklı erkeklerle ilişkilenmelerini hırsızlıkla sonlandıran ...

Uzun zamandır yazıyorum, siliyorum, zihnimde kelimeleri toparlıyor, dağıtıyorum. İçimde dışımda dolandırıyorum. Boşluğa bırakıyorum, masanın üstüne diziyorum. Sürekli bir devinim halindeyiz yani. Birlikte nicedir ilginç serüvenlerin içinden geçerken ansızın bir kelime beliriveriyor içimde, ardından büyüyor, büyüyor, iyice yer ediyor, ta ki böyle birbiri ardına akıncaya değin. Bu sihirli kelime “pencere”. Hazırsanız çıkıyoruz bu tılsımlı ve meşakkatli yolculuğa. İki yıl evvel Farsça ...

Merhaba sevgili sinemaseverler! 2020 şu ana kadar sizin için pek iyi bir yıl olmadı değil mi? Sinema salonları doğal olarak boş, iddialı gişe filmlerinin vizyon tarihleri bilinmeze ertelendi, festival gösterimleri çevrimiçi platformlara, dolayısıyla küçücük dizüstü ekranlarımıza veya televizyonlarımıza taşındı. Sinema endüstrisi çevrimiçi platformlara yönelmeye salgın belasından önce başlamıştı aslında. Coen Kardeşler’in The Ballad of Buster Scruggs vizyona girdikten bir hafta ...

“İnsan değerlidir, insan olduğu için.” İnanç birçok farklı şekilde yaşanabilir. Bir fikri, düşünceyi savunmak onu sahiplenmek de inançtır. Ancak inanç deyince aklımıza genelde dini anlamda inanmak gelir. Sizinle hakkında düşüncelerimi paylaşmak istediğim bu filmde temelde dini inanç üzerinden bir anlatım söz konusu olsa da iyiliği ve doğruluğu bulma yolunda bir inancı bize anlatmaktadır. Karşınızda Kamal Tabrizi’nin Marmoulak filminin kendimce yorumu. ...

James Cameron yönetmenliğinde, 19 Aralık 1997’de, izleyicileri belki ağlatacak belki de sosyal yaşamdaki belirli farklılıkların farkına varmalarını sağlayacak, olağanüstü epik-romantik film Titanik, seyircileriyle kavuştu. Filmin evrenselliğine öylesine inanıyorum ki bu filmde herkesin kendinden ve günlük yaşamından bulabileceği parçalar var. Titanik’teki hazine avı “Okyanusun Kalbi” başlıklı bir elmas kolye için başlar. Daha sonrasında, araştırmacılar Caledon’un kasasında bu elmas kolye yerine Rose’un ...

Gece örtüyor üzerimi Ipıssız koyuluklar sarıyor bedeni Sensizlik kaplı yollarıma konmuş Islak meşaleler ışımamaya yüz tutuyor Koyu kestane ağaçları Bursa’da Adımlarıma eşlik ediyor Bir minare yükseliyor çarşıya doğru Tren biletleri yanmış Mutluluğun arkasından mendil sallıyoruz Ve ay tamamlıyor son parçayı Yeryüzünde parelenmiş insan suretleri Gömülüyor birer birer nefessiz anılara Uzaklar gittikçe uzuyor Ölüm bir arka kapıda Çaresizlik şimdi her hasta ...

i. herkes kılıcıyla dağıttı kendilerine sevda ya da dava dedikleri şeyleri hangi kılıç keskin ki senin karşında lanet ediyorum yüzümüzü döndüğümüz bu kıbleye beni bir ok gibi bir hedefe attılar attılar ve her yanım sızlar bedenim kan içinde ok bendim, okçu onlar kanlar içinde kaldığım zaman anladım ki hedef de bendim ben kılıcımı kaldırmamıştım kimseye karşı peki beni kendini yaralayan ...

Kültür, genel anlamda düşünüldüğünde bir toplumun yaşayış biçiminden düşünce yapısına kadar uzanan olgular bütününe denir. Toplumu toplum yapan yani bir arada tutan ve gelecekte var olma teminatı veren tek olgu kültürdür. Geçmiş dönemlere baktığımız zaman bir ulusun yok edilmesi asimilasyon, soykırım ve benzeri insanlık dışı uygulamalar ile gerçekleştirilirken; günümüze baktığımızda geri bırakılmış bölgelerde bu kavramlar halen geçerliliğini koruyor olsa da ...

Yıkık, virane, köhne bir yer. Zifiri karanlıkta ufak bir ışık vuruyor uzaktan, Yaklaştıkça sönmeye yüz tuttuğunu fark ediyorum. Uzaklaşsam yok oluşa gömüleceğim. Yakından baktığımda çaresizlik aslında, İkilemde kalıyorum. Kulağımda uğultular, Elimde umutlarım, Aklımda geçmişin ağırlığı… Zihnimi kontrol etmeye çabalıyorum. Kelimeler oturmuyor yerine, sesler iğreti duruyor cümlelerimde. Boğazım düğümlü, şimdi derman olmayan ayaklarım Koşar adımlarla uzaklaşıyor viraneden. Ben yerimde çakılı kalıyorum. ...

Güneş’in en tepede olduğu saatlerde uyanıyorum en derin enkazlarımın birinden… Hâliyle terli, Yapış yapış bir haldeyim. Başımda bir ağrı, Hiç sormayın o anı. Saçlarım yüzüme yapışmış, Her bir teli ayrı karışmış. Sanki kafamın içinde bir orkestra, Verilecek konserleri var galiba. Düşünüyorum da ne oldu bana? Ah evet, birkaç buhranım var bu ara. Şöyle bir bakıyorum yaşantıma, Nerede yapmıştım ben hata? ...

Yok öyle alıp başını gitmeler, Rüzgâr bile asude duracak. Balıkçı gemileri, sallar, kayıklar En yakın sahil kasabalarından; Yolcu vapurları, yatlar, Adanın yandan çarklısı Oldukları yerlerden karaya vuracak. Gereği düşünüldü: Yarın Güneş; Nehirlere, göllere, denizlere, Uçsuz bucaksız okyanuslara; Umman’a, Atlas’a, Cebelitarık’a, Basra’ya; Akına, karasına, kızılına, Bütün su parçalarına doğacaktır! Fikret ÇELİK falasulu@gmail.com

 “Demokrasi halkın, halk tarafından, halk için sopalanmasıdır.”                                                                                   Oscar Wilde Demokrasi Antik Yunan’da ortaya çıkan ve bizler tarafından yüceltilen yönetim şekillerindendir. Temelde insanın özgür iradesiyle yönetimi değiştirebileceğine inandıran bir icat da diyebiliriz demokrasi için. Atina’da ilk defa yapılan seçimlerde seçmenler, belli bir yaşı geçmiş, halkın elit tabakasında yaşayan erkeklerdi. Antik dönem demokrasisi işte. Gerçi modern diyebileceğimiz dünya düzeninde de demokrasinin ...

Büyük kayalar düşürmelisin. Küçük bir taş Oynatamaz yerinden geleceği. Çekiç darbelerinden harflerle, Alnındaki terin kokusunda, “Yeter!” demelisin Etrafını örümcek ağı gibi kaplayan çaresizliğe. Bir fısıltıyla kulağına söylemelisin ağacın, Yalnızlığında ormanın sesini büyüttüğünü. Ellerinin nasırına utancını saklayan bir çocuğun İçinden geçen sonsuzluktan, geriye kalanlara bak! Paslı sesinde bir şarkının, söylediklerini anlatıyor. Yas zamanı değil, Zalimin okları bir bebeğin kalbinde ömür biçerken ...

Dedeciğim, Kokunu hatırlayamadığım, sesini işitemediğim, bir daha yüzüne dokunamayacağım biricik dedem. Gözümün önünden gitmiyorsun. Heybetli duruşun, kar beyaz gömleğin, siyah şalvarın, fötr şapkan, tespihin ve tabii ki hala sakladığım cep saatin… O heybetinin altındaki naifliğini, yufka yüreğini sevdim ben dedem. Adalet duygunu, evlatlarına tutumunu her zorluktan kaya gibi sağlam çıkışını sevdim. Gözümde hep kahramandın ki öyle de kalacaksın. Herkesin senden ...

Leyli Sanat Platformu’ndan Hakan Can “Türkiye’nin en kapsamlı beste – söz – altyapı – cover – remix havuzu” sloganıyla Haziran 2020’de yola çıkan Caston Factory ile bir röportaj gerçekleştirdi. Röportaj sorularını Caston Factory’nin kurucusu menajer Çağlar Tavşanoğlu cevapladı. Kendilerine teşekkür eder, bu güzel yolculukta başarılar dileriz. Hakan CAN: Şu anda müzisyenler plak şirketi veya bir prodüktör desteği olmaksızın Spotify’da ya ...

She was a snow which fell in the depth winter They made a huge snow woman with that snow Her eyes were pairs of lancet Her soul was cold Her heart was a cotton And her lips were fireball The first light of the spring sun Touched her ice body And the coldest depth winter is gone And her eyes ...

Leyli Sanat YouTube kanalına konuk olarak takipçilerimiz için şarkılar hazırlayan yeni ve yetenekli grup Lorin, bu videoda tüm kayıtlarla sizleri karşılıyor. Instagram’da Lorin’i takip etmek için: https://www.instagram.com/lorin.akustik/ Sırasıyla Eserler: 1- Büyüdün Bebeğim (Ahmet Kaya Cover) 2- Aldırma Gönül (Edip Akbayram Cover) 3- Tabancamın Sapını (Fuat Saka Cover) 4- Altın Yüzüğüm Kırıldı  5- Olacak O Kadar (Grup Gündoğarken Cover) 6- Aykız ...

Alzheimer; uçsuz bucaksız bir deniz, dipsiz bir kuyu… Yaşayan için kocaman bir sıfır belki de. Peki yanındakiler? Anne-babanız, anneanneniz, dedeniz veya bir komşunuzun, kısacası sizi her gün gören herhangi birinin, sizi bir daha tanımaması, belki eve giren bir hırsız sanması nasıl olurdu? Cevabını çok iyi biliyorum. Koca bir iç çektiriyor o his insana. Biraz başa dönelim ve alzheimerı anlamaya çalışalım. ...

avuç içlerime zehirler içirdim bugün parmak uçlarımdan fışkırdı zemzem benim de mucizem buydu seninki gibi inanmazsın tabii şahidim yoktu bu yüzden yıkandım o suyla yedi kere kendi etrafımda döndüm kutsadım kendimi kurban etmek için kendime yine beni seçtim kendi boğazıma dayamışken bıçağı gökten bir melek indi elleri dolu bana: “bunu kurban etmeni buyurdu tanrı” dedi ve gitti kaçarcasına gökten getirdiği ...

Gündüzün evlatlık çocuğuymuşum, Terk etmiş beni Ay. Feryatlarım kovalasın her birinizi, Küllerim sarsın yeryüzünün her zerresini. Derim kalbime dek yüzülsün, Kaldırımlara aksın renklerim. Denizlerin en derininden başlasın ağlamaya yunuslar, Ta ki yerini okyanuslara bırakana kadar. Sonbahar ilkbaharın yolunu gözlemeyi bıraksın, Gelmeyeceğim. Dicle, Fırat’ın boynundan çeksin ellerini, Tutmayacağım. Dağ taş üstüme dökülsün, yeşermeyi öğrendim. Sahranın kucağına atsınlar beni, kahve renginde yağmurlarım ...

Yıldızlar sönsün bugün, ay daha az parlasın, Ilık bir rüzgâr essin, getirsin güzel kokuları. Kimse uyumasın gecenin bir vakti. Açın, yansın şehrin ışıkları! Derdi olan kalem dökmesin içini kâğıda, Kapatmasın umuda dair kapıları. Aydınlığa hasret hayatlar için, Açın, açın da yansın şehrin ışıkları! Vurmasın gecenin hüznü aşıkların üstüne. Radyolar çalmasın ayrılığa ait şarkıları. Bir fısıltı ile söylensin ninemin masalları, Açılın, ...

Yaşadığımız bu karanlık çağın gölgesinde umut etmek zor bizler için. Çünkü “Bildiğini Bilen İnsan” Homo sapiens sapiens, ülkemizde ve dünyada yaşama, umuda ve güzelliklere dair her şeyden uzaklaşıyor. Kendini doğanın sahibi, gücün merkezi olarak görüyor. Böyle yaparak aslında sıradanlaşan insan, sahip olduğu yoz bilinç ve kavrayışla her geçen gün üretimin değil yok edişin parçası oluyor. Aynı sıralarda oturup, aynı eğitimden ...

Savaşlardan sana sığınırım! Damarlarımı bir bir koparıp atıyorlar sunaklara. Saklambaç oynuyor köşe başlarında kuşlar. Kendimi döksem buraya, Bulacaklar beni! Sayacaklar her bir dizimi. Biliyorsun, Trenlerde sigara içilmez. En büyük tesellim bu oluyor. Çünkü rayları taşıyorsun sırtında. Birkaç sosyalist bunalımın eşiğindesin. Şeftalinin tüyleri kadar konuşulmadan üstelik. Ciğerlerimden kaçıyorum ben. Ne zaman sorsan çiçekli hikâyeler anlatıyorlar. Nefes alacak olsam, herkesler koşuyor dışarıya. ...

Scroll down for English. Leyli Sanat’ta Haziran 2020 teması duyurulduğu üzere “ONUR”. 1969 Stonewall olayları, yaşanan zor günlerin ardından büyük dönüşümlere uğramış ve dünyanın her yerinde LGBTI+ bireylerin ve destekçilerinin bir araya geldiği önemli bir sivil hareket olarak bilinmektedir. Onur Haftası olarak kutladığımız haziran ayının son haftası, ülkemizde de komite tarafından hazırlanan birçok panel, atölye, gösterim ve söyleşilerle karşılanıyor, binlerce ...

 Prof. Dr. Nurettin Başyiğit’e ithafen… Bir istiridyenin içine Babasız doğdu Jesus. Her şeyi oldu bir kadın Ve her şeyi oldu bir kadının. Masumiyeti; Karnında kadının, anlamı hayatın. Susma orucu, sabrı, bekleyişi… Bir perdenin ardındaki yalnızlığı, Kelimeleri, sabırsızlığı, Dilsizliği Meryem’in… Doğdu. Daha bebek… Dili oldu Meryem’in. Sevgiyi anlattı insanlığa ve barışı. Sofra açtı evsizlere. Suyu oldu çölün ve susuzluğu… Şifası oldu ...

Çok oldu oturalı burada Yanı başımda dumanı tüten kül tabağım Ve boş iskemlede sohbetlerim Kalemi kusarcasına yazmalarım Çok oldu üşüyeli burada Perçeminin altında söğüdün Ve balkonunda zihnimin Ciğerlerimi sökercesine bağırışlarım Hiçbir söğüt düşüremedi gölgesini alnına Hiçbir baba sevmedi süsünü Ve alnını süpüren perçemini Artık çok oldu seni düşünmelerim Söğüt misali perçemin kirpiklerine değse Konar mı geceyi aralayan güne kirpiklerinin aydınlığı ...

Yıllardan beri yapmak isteyip de yapamadığım bir şey vardı. Mayıs ayında Ankara’ya eğitim amaçlı üç günlük seyahate gittiğimde. İşte bunu yapmanın tam zamanı. İzmir’den Ankara’ya rötarlı uçtuk, bu engel olamaz dedim, eşyalarımı otel odasına fırlattığım gibi otogara koştum. Akşam olmak üzere, Konya Kulu’ya otobüsler iki saat sonra kalkacak ve bunun için çok geçti. Yine de yılmadan araştırmaya devam ettim. Eski ...

üzgün bir duruşun vardı Adile balkonundan bakarken ben yazdığım şiirleri düşünürdüm ağlar mıydın yüzüne bakmadan geçip giderken yıllar sonra aklıma düştün de nasıl kopmuştum o şehirden sen geçişlerimi gözlerken sana tutunamazdım içimdeki başka evrenler özlemi varken aşka hiç çalışmazdı aklım esmerdin göğe bakardın / bir de gidişlerime benim aklımda başka şehirler sana ümit de veremezdim / yazık ki… başka sokak ...

Şiir okuyamıyorum artık, Kestim dilimi. Gözlerime de atlar kaçtı, Dört nala hem de. Kum tanelerinden küçük atlardı bunlar. Gözlerimde atlar koşturuyor. Ben hiç ata binmedim. Yüreğimde de atlar var Soluksuz koşan… Ama çatlıyorlar, Çatlıyorlar ve yığılıyorlar yere. Yüreğimdeki ölü atlara Akbabalar üşüşüyor. Ne işi var bu akbabaların? Yoksa atlar kaçarken gözüme, Akbabalar da mı kaçtı aynı vakitte? Oysa ben hiç ...

Gazeteci yazar Güney Güneyan’ın ilk şiir kitabı Müstakil Beden, İzan Yayıncılık etiketiyle çıktı! Kitap, poetik ve ontolojik bir bağlamda yazılmış bir dizi edebi söylemden oluşuyor. Klasik şiir öğelerinden öte bir yazım tekniği denenmiş olmasından ötürü düzyazı şiirlerle anlama ulaşma çabasıyla doğa ve erotizm, yaşam ve kadın ekseninde zaman zaman durağan, zaman zaman ise yoğun duygusal çatışmalar barındıran bu çalışma, kurgu ...

Tu, dijimina herî bêtirîya mini delal! Digel tu dizanî bû; tiştek ez hez dikim ji min dikûje Lê dîsa jî li xwe pê dan hez kirin. Tu têket êrda xwina min, wek beyanîya xerib hişk kir çanda zimanê min. Wek vîrûsek cangir, Wek mirina giranî! Tu, dijimina herî bêtirîya mini delal! Tu têket dîzîya çep, li nav singê min, Wek ...

İnsan IQ’sunun farklı coğrafyalarda değişkenlik göstermesinin sebepleri neler olabilir? Çağımız, insanları gerçekten de bir kapana mı alıyor, yoksa insan zekâsına istediği şekli verip bir kişilik oluşturma yolunda önlerine inorganik engeller mi koyuyor? Sanırım birçoğumuzun aklına takılan sorular bunlar. İnsan IQ’sunun 1970’lerden günümüze gittikçe azaldığını söyleyen araştırmalar var. Bu konuyu sahiden düşünmeye başladım, hemen hemen her gün ağzımızdan düşmeyen “insanlığın durmadan ...

Düşümde gördüm seni Beyaz bir güvercin süzülürken Yağmurlu bir akşam ortasında Açıyor iki yana kanadını Belki sevdaya Belki uzaklara Açılırken gözlerim uyku mahmurluğuyla Rüzgâr ıslık çalıyor uyanışıma Yağmur tıklatıyor penceremin camını Ayın ışığı silerken odamın duvarlarını Ve sen Kaplarken yüreğimi korkuyla Düşümde gördüm seni Gerçekten tersi mi çıkar Düşünde gördüğünün Solmuş çiçeklerin arasından Bir papatya büyüse balkonumda Söyler mi bana ...

Kasıp kavuran saydamlık için mi Bu kendini hiçleştirmeler, Işığın usulca uzaklaşması geceden, Kayboluşların çığlıklı akıbeti? Neyi, kimi arıyorsun dünyanın karmaşasında? Bulduğunu sandığın inandıklarınsa, İnandıkların buluşur mu sonsuzlukla? Uzansan kelimelere, Varabilir misin en derine? Kimsin sen yabancı, Duvarların ötesinde? Saklanıp seyre daldığın köşelerinde Ötelenmiş hisler, Sahiplenilmemiş sevgilerin ücrasında Karışır yitip giden seslere. Toy bakan buğdayların sessizliğinde Derinliğin unutulmuşluğu, Bir küçük kuş ...

Doğumumda başladı sancılarım, Ta en derinden çözüldü dizlerim, ayrıldım cennetten. Elmayı dahi tanımıyorum, kovuldum renklerin en gözdesinden, beyazdan. Ciğerlerimi yakan, bedenime ateş açmaya başlayan dünya; Sömürülmeye değer bedenim… Alıştığım tek bir koku vardı, nefes diye ak süt Alındı kara gecelerde, boğazımdan. Çözülen dizlerim ayaklanmaya ant içti, Taş duvarlara tırmandı, düştü. Ana demek isterken feryat çıktı dilimden, “Konuşmayı sevmiyorum” hikayemin başlangıcı. ...

Belki de Türkanlar, Sadrilere alışıktı… Belki de Türkanlar, Sadrilere âşıktı… Yeşilçam’dan bu yana, Sadriler, Türkanlara Kül olur, kul olur; yâr olmazdı. Dünya, o zamandan beri acımasızdı… Erkekler, Türkanları görünce Adam oldum sanırdı Ama adamlar, Tutuşup yanardı… Belki de gelmiş geçmiş En güzel adamdı. Ne güzel adamdı; Türkan’ı, sultanlar gibi seven, Gözlerine bakınca bebeklerinde eriyen, Kirpiklerinde kendine eziyet eden… Buharlaşırdı Sadri’nin ...

Yokluğunda demlenmeyi öğreniyorum, Acemi gelin çayı gibi, Her seferinde ağır gelerek. Gölgesine sığındığım, Zamanın ardında ilerledikçe Tavşan kanı kesiliyorum. Acemi cesareti sarıyor beni, Sonumun ne olacağını unutuyorum. Kendimi kanıtlamaya kalkışarak bir çilingir sofrasına kuruluyorum. Kötü anıların tebessümü, Güzel anıların özlemine karışıp beyazlaşan rakı ardından yudumlanıyorum. Ama istek ve cesaret anlaşmaz oluyor. Birini hep bir adım önde, Diğerini hep bir adım ...

Karanlık geceme süzülen Bembeyaz bir ışık hüzmesi gözlerin, Kara sularıma sızıyorsun topluma inat. Kabuğunu kıramazsın ama Bir gelsen göreceksin. Buralarda kıymetim bilinmiyor, Çalışıyorum ve şiir yazıyorum yalnızca; Hepsi bu! Evin ortanca çocuğu, Son sürat mayısı kovalama telaşında. Oralarda da muzur mu nisan? İnsan aklına geldikçe özlemiyor. Sevmeye görsün, Aklından hiç çıkmıyor bir güzel bakış… Buralarda hepimiz yazı karşılama telaşına düştük. ...

“ENGEL, İNSANIN İÇ DÜNYASINDADIR.” Emrah Elban, sanattan spora, iş dünyasından aile yaşamına kadar pek çok alanda yer alan engelli bir birey. Bağcılar Belediyesi Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımı’na antrenörlük yapan Emrah Elban ile toplumsal yaşamda engelli bir birey olmak üzerine bir röportaj gerçekleştirdik. Hadi gelin, “Engel insansın iç dünyasındadır. O engeli aştıktan sonra kişi istediği her şeyi başarabilir.” diyen Emrah Elban’ın ...

“Caz, bizim kültürümüze yabancı bir müzik olmasına rağmen bazı özellikleri ile müziğimize oldukça yakındır.”  Dünyaca ünlü caz festivallerinde sahne almış olan caz müzisyeni Kağan Yıldız ile caza dair merak edilenler üzerine keyifli bir röportaj gerçekleştirdik. Merhaba, ilk olarak klasik sorumla başlamak istiyorum. Kağan Yıldız yaşamında nasıl bir yol almış? İlkokuldan sonra konservatuvara girmem yolun başlangıcıydı diyebiliriz ve bu başlangıç, müzik ...

“Sen; kötü biten kısa bir öyküsün..” Bütün öyküler ağır… Hatta yalan, yalan kadar ağır… Oysa daha karanlıktaydı, gece gibi… Yeni yeni aydınlığı tanımaya başlamıştı gözleri. Beklediği gün ne zaman gelecek diye sorardı güneşe. Karanlığın içinde, nasıl da konuşabiliyordu sıcak sarı, bu çelişkiye kendisi bile şaşıyordu. Ama güneşte çelişkiyi seviyordu onun gibi işte. Yüzünü bir yere dönmeye korkuyordu hep. Çünkü yüzünü ...

Veba, bilinmeyen bir zamanda -çünkü anlatılan olay net bir tarih olmamakla beraber 194…’lı yıllarda- Cezayir’de Oran kentinde gerçekleşen bir salgını, vebayı anlatır. Ancak şurası çok önemli bir noktadır: Bu kitap her ne kadar bir şehrin başına gelen ölümcül veba felaketini anlatsa da aslında buradaki önemli konu, insan varoluşunun sınırlarını anlamak ve kabul etmektir. İşte bu bize özellikle ölümle karşı karşıya ...

Çek ellerini gözlerinden. İnanmak zorundasın artık Başka bir dünya yok. Çık kabuğundan. Alışmayı çoktan geçtin. Sessizleşince uçmaktan vazgeçiyor mu kuşlar? Sönüyor mu yanan ateş? Susuyor mu kafandaki sergüzeşt? Baksana usanmıyor doğmaktan Güneş, Vazgeçmiyor gelmekten Ay, Papatya bile direniyor, tek tek canından verdiği halde yapraklarını. Ocak ayı gözlüyor yolunu aralığın, Aralık ise kasımın, Yoldaş yolunun, Hasret gözlerinin. Gölgen hep elinden tutmuş ...

göçemem kuşu ihtiyarlar ailemizin ki bu dubasıdır rıhtımda geminin koşarak gelmek için uçarak varılan o uzak asya’da, at sürerek mezarlık çiçekleri koparmaya gelmek gelmez sanırdım aklın ucuna göçemem kuşu, vakit tamam demiş bu ben bir soyum devamıyım demek veya soyum devam demek çocuklara ölmek, kalanlar içinmiş başucuna bir ağaç diktim hatırlar göçebe kuşlar Kerim KARAYEL kerim.karayel@gmail.com

”Doyamadığımız her şey kişiliğimizin ve işimizin bir parçası haline gelir.” Diljen Ronî, Kürt müziğine modern görünüm getiren müzisyenlerden biri. Albümlerinde farklı tarzlara yer veren sanatçı ile müzik tarzları üzerine keyifli bir röportaj gerçekleştirdik.   Bir söyleşinizde, “İnsana dair her şey Diljen Ronî’nin yansımasıdır.” diyorsunuz, Diljen Ronî yaşamında ve müziğinde nasıl bir yol almış? Diljen Ronî, Kürt coğrafyasında dayatılan yaşamın içinde ...

Seni sevmeyi yokluğunda buldum, Tüm gerçekliğini, dizelerime yansıtırken. Çünkü dizelerim gözlerimin içidir, Ayın su üstüne vurması gibi. Ve sen, Dizelerimin gümüşservisi! Her dizelerime yansıyışında… Gözlerin diyorum, Elmacık kemikleri içinde Aktif yanardağları andırıyor. O gözlere dalanı, Dumanı ile zehirlemeye başlıyor, Geri çekilmek için geç oluyor artık. Püsküren lavlara doğru yavaşça çekiliyorsun. Kalp ise, kurtulma çabası içinde Hızlı hızlı çarpıyor. Kaşların diyorum ...

Batılı olmayan ülkelerin tiyatro oyunlarını hiç izlemişliğim yok sanırım. Edinburg Festivali’ne gitmek lazım aslında. Orası pek cümbüşlüymüş. Ama satın alma gücü paritem yetmez, 1 queen kim bilir kaç lira, İBB sen çok yaşa. Neyse. Yangınlar bir Lübnan oyunu ve dozajı yüksek arabesk içeriyor. Normalde Araplar Türkler kadar arabesk değillerdir diye düşünürdüm ama öyle değilmiş. Oyun boyunca sergilenen vıcık vıcık drama, ...

Ne kadar çalışırsanız çalışın günün sonunda yaptığınız iş, bir firmanın klasöründe rafa kalkar. Armağan Portakal, topraktan beslenen bir çiftçi. Yol arkadaşı Banu Özkan Tuzluyurt ile Anadolu’yu karış karış gezen bir gezgin. Aynı zamanda Pencere ve Tesadüf kitaplarının yazarı. Son kitabı “Doğma Yavrum Dünya Çok Kalabalık” ise naif bir protestonun çığlığı niteliğinde… Şimdi Armağan Portakal’ı biraz daha yakından tanıyalım.   1- ...

Yolunun başındayım insanlığın. Yürümeye başladım, Yamacımda melekler… Gözlerimin çölü kupkuru, Dimdik yürüyorum yaşam umarcasına. Yolunun ortasındayım insanlığın. Karnımda hafif kelebekler uçuşuyor, Kötü huylu bir sancı gibi… Uzaklarda yerde yatan kalpler var üstelik. Yolunun ortasını geçtim insanlığın. Melekler uzaklaşıyor benden… Hafif bir yorgunluk hayal kırıklıklarından, Gözlerimin çölü yeşillenmeye başladı. Yolunun sonuna doğru insanlığın. Yürümeye devam ediyorum, Yamacımda siyah maskeli, taştan kalpli ...

Covid-19 Üzerine Halk Araştırması – Sonuç/Değerlendirme Başlamadan Önce: Aşağıda okuyacağınız rapor bilimsel bir araştırmanın sonucu değildir. Leyli Sanat ailesi olarak hissettiğimiz, düşündüğümüz ne varsa sizlerle bunun ne kadarını ortak yaşıyoruz anlayabilmek ve en azından birbirimizi bu noktada destekleyebilmek adına oluşturduğumuz bir anketten ibarettir. İstatistiklere yaptığımız yorumlar da tamamen kişiseldir. Fakat temelde istediğimiz şey bu yaşanan durumdan ötürü kitlemize nasıl bir ...

  “Saçları kesildikten sonra çocukların mutlulukla gelip bana sarılmaları hayatımda paha biçilemez.” Tuğba Nur AKSOY bir güzellik uzmanı, haftanın bir günü işletmesinin kepenklerini indirerek, Mardin’deki köy okullarına gidip, gönüllü olarak daha önce kuaförde saçlarını kestiremeyen çocukların saçlarını kesiyor. Şimdiye kadar 150 çocuğu gülümseten ve bu hareketi ile güzel bir proje başlatan Tuğba Nur AKSOY’u daha detaylı tanıyalım. Seni tanıyabilir miyiz? ...

Rus oyunları, Shakespeare trajedileri, güncel sorunlara dair mizansenler, komediler ya da deneysel oyunlar… Peki hiç Türk polisiye piyesi izlediniz mi? Ebusüreyya Sami’nin 1913-1914’te yazdığı 10 hikayelik polisiye dizisinden birini sahnelemişler. Osmanlı’nın Sherlock Holmes’u diye bellenmiş Amanvermez Avni. Yardımcısı Arif Efendi ise Watson misali. Avni’nin müstakbel muadillerinden farkı kılıktan kılığa girebilmesi, tuzağa düşürülebilmesi ve başına kazalar gelebilmesi. Konu: Konakta yaşayan zengin ...

-I- Ahşap bir kapı açtın bana ve oturup anlattın bir bir Cenin ne, güz neden, rahman kim… /Bu sırrı bir zarfta saklayacağım./ Yüzümün çizgilerinde gezdirdin ellerini, hatırlattın bir bir Akşam kimden, rivayet kimden, sürgü kimden… /Bu ah’ı bir suda yıkayacağım./ -II- Bir gülü kalbinde özenle büyütüyorsun diyedir Bunca yük, bunca iz, bunca düğüm… /Bu ayeti bir saksıda yetiştireceğim./ Göğüs kafesinde ...

Kimi zaman okuduğumuz kitapların arkasındaki gerçekliğe, ne yazık ki derinlikli bir araştırmaya girmeden vakıf olamıyoruz. Kitabın son sayfasını da okuyup derin bir nefes alıp arka kapağı kapatarak kitap üzerinde düşüncelere dalıyoruz. Karakterleri, olayları ve duyguları belleğimizin süzgecinden geçirip tekrar tekrar düşünüyoruz. Ancak kurmaca diye bilip okuduğumuz eserlerin gerçek hayatta yaşanmış olma ihtimali -hatta belki de bunun birilerinin ölümüne sebep olmuş ...

I Yağmurlu bir nisan akşamıydı gözlerine uğradığı gün. Kafe kalabalıktı, koşturmaca vardı, herkes oradan oraya seğiriyor; yer kapmaya çalışıyordu. Rodin, Deniz ile kafede oturmuş, muhabbet ediyordu. O esnada görmüştü onu, bir daha asla unutamayacağı kadını. Üzerinde mor bir kazak, siyah bir kot, ayağında yüksek topuklu siyah bir bot vardı. Beline kadar uzanan saçları, sol yanağının üzerinde küçük bir beni ve ...

Can Ersal yaşamında nasıl bir yol almış? Benim yollarım çok zikzaklı dolayısıyla zikzaklı yollarda yürürken bir kere hayalperest olacaksın. Hayallerin olacak, yolun eğrilikleri seni demoralize etmemeli. Ben yıllar boyu kağıtlara çizip çizip attım ama bir gün o kağıtların değerinin anlaşılacağını bilerek çizdim. Bu yola girdiğim andan itibaren geri dönüşü düşündüğün an kaybediyorsun. O yolun sonunda çok büyük şeyler de beklemeyeceksin, ...

Aynı gökyüzü altında gözlerimiz sevişiyor. Duyuyor musun, ceplerimde taşıdığım çocukluğumun seslerini? Aynı gökyüzü altında içim, ellerine koşuyor. Buralarda kar yağmıyor, insaniyet namına üşüşüyor üstümüze İskenderler, Hammurabiler. “Ölü evinde sessizlik!” diyerek sürüklüyorum orduları öteki tüm şehirlere. Bu yeryüzünde, senin gölgenle ayin yapıyor Medler! “Buldum, buldum!” diyor adı hatırlanmayacak aciz bir homosapiens. Kanatlarını bir kuyuya asmış, “Buldum, buldum!” diye bağırıyor. Hişt! Sakin ...

Bozkırın en ortasında, basit düzlüklerin sakinliğine boğulmuş bir şehir hikâyesinden bahsedeceğim sizlere. Şehrin ilerici yüzü olan bir tramvay hattı bizlere eşlik edecek. Ve bir şehir hakkında elde edemeyeceğiniz kitabi olmayan bilgileri sıralayacağım. Tüm söylenenler tramvayın paçasından akacak. Hatıralar ve hayaller ve en bilindik safsatalar zihnimizi güzelce meşgul edecek. Ve yazının sonunda amaçsızca dağılacağız. Şehrin en ucundan en merkezine doğru bir ...

Kıvrımlı dağ yollarını geçtikçe denizin kokusu daha çok dayanıyor burnuma. Hiçbir kum tanesine el değmemiş kara parçalarında yeşeriyor düşlerim. Kollarımı kaldırıp buradayım diyemiyorum. Ellerim büyüyor günden güne, kaldırıp ceplerime bile koyamıyorum. İçim Fethiye’nin Ölüdeniz’i gibi. Bir yanım deli dalgalarla dağları tokatlıyor, bir yanım anasının memesinde uykuya dalmış bebek gibi masum bir durgunlukta. Kaldırma kuvvetimle koca gemileri taşıyorum da içimde ötüp ...

Bir eylül ayının akşamüzeri Eserken rüzgâr denizden sahile Yüzgeci kırılmış bir balık, dönmeye çalışırken ait olduğu denize, Bir insan boyu uzak sevdiğine… Atabilse üzerinden rüzgârın eserken taşıdığı kum tanelerini, Aşabilse mesafelerini… Duyabilse sesini kayalara vuran dalgaların, Ulaşabilse nasıl sevinecek, çırpınacak sevdiğine… Yılların yorgunluğu ve dalgalar Döve döve kırmışsa yüzgecini, Cesaret edip dönmeye korkuyorsa ait olduğu denize, Yıllar mı suçlu, Deniz ...

Kapıları senin tınınla araladım. Bakışımın her bir parçasını bir yere bırakarak varlığı bakışımla doldurdum. Bataklığın kıyısında, senin tebessümünü bir balçıkta görünce namaza durdum. Dikenin kökünde senin yadın gizliydi, kopardım ve tüm evrene saçtım. Kendimden yeşerip kendime yayılarak ağaçların özü ile uyumlandım. Gece tümüyle bir oluk açarak, sır tohumunu serpmeye niyet ettim. Hile askısını kırdım ve hiçliğe kadar koştum, ölümün çehresine, ...

Vakit gecenin dördü, Ben hafif çakırkeyif. Hayranlıkla vücudunu izliyorum, Her bir parçan seyir defterimin başkahramanı oluyor. Önce tek tek, sonra hepsiyle konuşuyorum. Yavaş yavaş arınıyoruz üzerimizdeki her şeyden, Önce parmak uçlarımla dokunuyorum ay parçası tenine, Ardından, dudaklarım sana ait her bir zerreyi kucaklıyor. Aslında hepsi sana ait değil, Bana ait ve mecbur. Her yanın benimle bütünleşmek üzere yaratılmış. Sonra bir ...

Ben bu gözleri bilirim. Kimi zaman şehvetli Kimi zaman derbeder bakar. Kim bilir kimlerin gönlünde Fark etmeden Ne onmaz yaralar açar. Bana kasten, Bana bilerek Ne zulümler yapar. Sonra Efendim, elleri var, elleri… Ben bu elleri Pek iyi bilirim, Pek güzeldirler. Kaç kere iyi ettiler beni. Kaç gece sardılar Yorgun bedenimi. Ne vakit umutsuz olsam Omzumdaydılar, hissettim. Ağlasam hırçın bir ...

Ruhumun boş kalmış odalarına dalarken zihnim ve hatırlarken seni saçlarından nasırlı topuklarına kadar, Bir perde iniyor gözlerime sabah ayazında. Bir çocuk fısıldıyor. Küçücük ve masum. Aslında bir umudu yeşertiyor, korkarak. Unutmak istediğim şeyi hatırlatıyor. Yüzsüzce… “Onu hala seviyorsun.” Hatırlamak istemiyorum. Sormasın, dokunmasın, konuşmasın. Seni duymak zor çocuk, fısıldama. Geri dön geldiğin geçmiş anılara. Açma ruhumun boş kalmış odalarına bakan pencereyi. ...

Leyli Sanat Ekibi Prof. Dr. Serpil Çakır ile “Erkek Kulübünde Siyaset” adını verdiği kitabı üzerine söyleşi ve imza etkinliği düzenledi.  Siyaset bilimci Prof. Dr. Serpil Çakır ile söyleşi ve imza etkinliği Micasa Teras’ın ev sahipliğinde ocak ayı etkinlikleri arasında gerçekleşti. Etkinlikte kadınların siyasal dünyadaki yeri, siyasetteki rollerinin az olması ve bu rollerin giderek azalmasının temel sebepleri ele alındı. Kendisini feminist ...

Birkaç yıl önce Sırça Hayvan Koleksiyonu‘yla başlamıştım tiyatro alışkanlığıma. Oyundaki flashback tekniğini çok zekice bulmuştum. Nedir? Aşırı basit iki hile ile sinemaya özgü bu efekti harika bir şekilde replike edebilmişler. Detaylarına girmeyeyim, kendiniz gittiğinizde temaşa edersiniz. Bunun gibi birçok oyunun ilgi uyandırıcı tekniklerle bezendiğini gördüm. Bir Fransız oyunu olan Uzlaşma’da ise sahnenin en ön tarafı oyun alanı. Arka planda dekor ...

15 yaşında dövüş sanatları eğitimi almaya başlayan ve kendini hala çırak olarak gördüğünü ifade eden Nebi Vural, 1951 doğumlu olup yüksek öğrenim için 1972’de gittiği Fransa’da Tamura Sensei ile tanışır ve aikido yolculuğuna başlar. Şu anda dünyayı dolaşıyor ve seminerler, eğitmen sınıfları ve yaz kampları düzenleyerek deneyimlerini paylaşıyor. Aikido ile yollarınız nasıl kesişti? Aikidoya ilk başta bir spor yapmak için ...

İçimdeki bu sıkıntıyı bastıramıyorum, uzun zaman oldu. Hep geç kalmışlık hissi, hep yavaş hareket etmişim gibi bugüne kadar. Geçen vakitlerin, günlerin benden geçip gittiğini görmek, beni dipsiz bir kuyuya sürüklüyordu. Boşluğa düşüyordum ve bu boşluğu başka boşluklarla doldurmaya çalıştıkça, sonsuz bir döngü başlıyordu düşüncelerimde çünkü düşüncelerimde bir boşlukta gibiydi, çok yavaş hareket ediyordu. Ben bu kadar yavaş hareket ederken ve ...